Het is mij een doorn in het oog sinds ik werk op De Ark: de psychologisch administratief medewerkster die elk jaar opnieuw handmatig alle ontwikkelingsperspectiefplannen (OPP's) voor elk leerling van het SO en VSO netjes in een groepsmap klaar zet. Niet door de oude OPP's te verplaatsen, maar door handmatig de inhoud van alle tabellen opnieuw in een leeg format te kopiëren/plakken. Dit kost haar dagen. Logisch, als je het zo aanpakt. Het wordt haar verteld dat ze dit moet doen, dus ik neem haar niet zozeer iets kwalijk. Maar na dit een aantal keer te hebben meegemaakt, stelde ik een simpele vraag ... dat moet toch beter kunnen?

Dit is slechts één voorbeeld, maar onnodige handelingen zoals ik hierboven beschrijf kan ik er inmiddels tientallen van noemen. Een aantal zaken wordt nu anders aangepakt, doordat ik me ermee ben gaan bemoeien, maar vooralsnog is dat redelijk klein werk. Maar goed, eigenlijk bagatelliseer ik nu alweer mijn inbreng, want deze kleine zaken maken voor veel collega's het werk een stuk aangenamer.

Om zicht te krijgen op de onnodige handelingen die worden verricht in onze school, heb ik er in een vergadering naar gevraagd, ik heb het in een mail gevraagd en ik ben nog eens bij collega's langsgelopen. Daar kwam het een en ander uit, maar ik had niet het idee dat het kwartje al was gevallen bij iedereen, want het is wel degelijk zo dat iedereen onnodige handelingen verricht. Dat het kwartje niet viel is niet zo gek, want als je niet weet hoe je dingen anders kunt aanpakken, lijkt de handeling ook niet onnodig. Er was dus iets meer nodig dan mijn eerste pogingen. Naast een uitgebreide mail naar de directie en IB'ers over een mogelijk andere aanpak, heb ik de collega's nog een mail gestuurd. Dit keer was de respons echter een stuk groter en tot op de dag van vandaag weten ze me te vinden.

"Ik heb er volgens mij weer één, Joeri!", roept men vrolijk, als ze weer een onnodige handeling hebben ontdekt. Waarom nu wel?

Hieronder zie je de mail die ik naar mijn collega's gestuurd heb. Uiteraard waren het gewoon afbeeldingen onder elkaar, precies zo losgeknipt dat de linkjes goed zouden werken en de collega's met één druk op de knop op de plek zouden komen die werd beloofd. Bij een verhaal over onnodige handelingen, moest alles wel binnen één muisklik werken natuurlijk!