In gesprek met mijn moeder

Verder Inhoudsopgave

Als je het grootste gedeelte van je jeugd als enigst kind bij alleen je moeder hebt doorgebracht, is de kans aanwezig dat je een moederskindje wordt. Alhoewel dit woord niet heel positief klinkt, is mijn band met mijn moeder sterk en ervaar ik het niet als een benaming waar je je voor zou moeten schamen. Het is natuurlijk een feit dat mijn moeder mij het langst heeft meegemaakt en doordat ze verder geen kinderen heeft, lag de focus volledig op mij. Dit heeft in mijn puberteit ook de nodige strijd opgeleverd, maar eenmaal volwassen zie ik het als een meerwaarde dat we een sterke connectie hebben met elkaar.

Terwijl ik bezig was met het maken van deze website - en dan bedoel ik dus alles onder de noemer onderwijsicter.nl/3to-lu/... - bedacht ik me dat als ik een hele batterij mensen om antwoorden vraag, zoals je hebt kunnen zien op verschillende pagina's, ik ook wel erg benieuwd was naar wat mijn moeder had gezien. Mijn vrouw had al aangegeven om hier liever niet aan mee te werken, behalve als het echt niet anders kon. Dat leek mij niet het geval, dus ik respecteerde haar keuze en ik ben het gesprek aangegaan met degene die mij daarna het meest heeft meegemaakt in de afgelopen tien jaar.

Het zou uiteindelijk een gesprek van ruim twee uur worden, waarvan ik voor mijn gevoel bijna alles hier neer zou kunnen zetten. Normaal gesproken heb ik er niet zo'n last van, maar killing my darlings was écht heel lastig dit keer. Ik heb toch een poging gedaan, maar bij voorbaat alvast excuses als het toch iets te veel is geworden. Wat het gesprek zo bruikbaar maakt, is dat ik voornamelijk zelf aan het woord ben. Mijn moeder vertelt af en toe wat ze heeft gezien en hoe dat in verband staat met wat ze eerder heeft gezien, maar het meeste komt van mij. Het gesprek begon met dit fragment.

De laatste vraag uit het vorige fragment, is waar dit fragment mee begint. Het zegt namelijk iets over hoe ik de transitie ervaar en hoe ik mij daartoe verhoud, door terug te horen van iemand anders wat die uit onze gesprekken over dit onderwerp heeft gehaald en als essentie heeft onthouden.

Mijn eerste ervaring als leerkracht met het nieuwe organisatiemodel is positief. Mijn uitleg heeft een vrij organisatorische insteek, maar dat komt voornamelijk omdat mijn moeder al weet wat de achterliggende gedachte is.

De totstandkoming van het nieuwe organisatiemodel en de rol die de opleiding daarin heeft gespeeld. Ik geef hier ook aan wat ik mooi vind aan onze visie.

In het gesprek laat ik mijn moeder op een gegeven het filmpje van Marlies zien. Zij is moeder van een oudleerling die vorig schooljaar van school is gegaan. Het audiofragment hieronder gaat verder op het moment dat het filmpje is afgelopen. Ik schets een beeld van waar De Ark vandaan komt en hoe je door middel van kleine stappen en interventies oude patronen kan doorbreken door te laten zien wat er werkt.

Let op: Het volume van de video staat harder dan dat van de audio.

De verzorgende houding die vroeger de norm was op De Ark, is in veel thuissituaties nog steeds leidend. Lastig, want naar mijn mening help je daar je kind niet mee.

Mijn moeder vroeg ernaar hoe de verdeling tussen middenbouw A en middenbouw B tot stand is gekomen. Er volgt een gesprek over de ontwikkelingsleeftijd van onze leerlingen, die een belangrijke rol op onze school speelt. Mijns inziens wordt die nog wel eens te strak gevolgd en wordt er te weinig naar de leerling zelf gekeken. Als het een leerling uit mijn mentorgroep is, kaart ik dat ook aan bij de Commissie van Begeleiding, die verantwoordelijk is voor het vaststellen van de uitstroomprofielen.

Over mijn houding in de groep stelt mijn moeder een vraag over het aankijken van anderen en hoe ik dat over het algemeen doe. Ik vertel over een langzaam proces, waarin het doel zeker niet is dat ik de grootste prater ga worden.

Een langer fragment waarin je hoort hoe ik inga op mijn weerstand ten opzichte van een altijd terugkerend aspect van zelfreflectie. Het vervolg gaat over leren door levenservaring, mijn relativeringsvermogen en de invloed die dat heeft op mijn ontwikkeling in groepsprocessen. Mijn moeder maakt hier tegen het einde een bruggetje naar de ontwikkelingsleeftijd die eerder aan bod was gekomen, wat eigenlijk de spijker op z'n kop slaat. Ik eindig hier met een zin die in lijn is met hoe ik mijn purpose op de vorige pagina beschreef.