Je hebt ondertussen aardig wat kunnen lezen en bekijken over mijn ontwikkeling en hoe je mijn belangrijkste waarden terugziet in concreet waarneembaar gedrag. Dit geldt in de communicatie met de mensen die ik tegenkom en mee samenwerk en voor mijn digitale communicatie. Achter mijn computer vind ik het een stuk eenvoudiger om echt ergens voor te staan. Zo duidelijk laat ik dit niet gauw zien in gesprekken met mensen of in groepen. In deze gesprekken draag ik mijn waarden uit door de vragen die ik stel of de mening die ik geef, al dan niet aangespoord om deze kenbaar te maken door mijn gesprekspartners, maar ik ben niet degene die op een sinaasappelkistje gaat staan om te zorgen dat ik word gehoord. Ik laat (net) genoeg van mijzelf zien om mensen op de hoogte te brengen van mijn denkwijze. Soms ook niet natuurlijk, maar de stappen die ik hierin heb gemaakt zijn onmiskenbaar voor iedereen om mij heen.
De opleiding heeft op verschillende manieren bijgedragen aan deze ontwikkeling. Onder andere door constant op mijzelf en de anderen te reflecteren. Ik denk echter dat de bewustwording en duiding van mijn waarden en hoe ik die uit zou willen dragen, een stuk belangrijker is geweest. De vele werkvormen en gesprekken die zijn gevoerd op opleidingsdagen hebben mij haarscherp doen inzien dat mijn inbreng belangrijk is. Niet zozeer belangrijker dan die van anderen, maar wel even belangrijk en dat mijn inbreng het waard is om de drempel van ongemak te overkomen. Dat is toch een mooi inzicht, al zeg ik het zelf.
Bart had het al over mijn sterke innerlijke drijfveer (MIE Expert) en in de laatste zin van LU 4.1 omschrijft mijn moeder wat ik doe vanuit mijn diepste motivatie: mensen tot hun recht laten komen. Mijn gevoel voor taal heb ik sowieso van haar en ik vind dit treffend verwoord. Ik vind het mooi, omdat het uitgaat van gelijkwaardigheid, het insluiten van mensen met hun kwaliteiten en valkuilen, het aangaan van een verbinding van persoon tot persoon en het bevorderen van creativiteit bij anderen door zelf creatief te zijn. Het heeft ook iets zorgzaams in zich, zonder betutteling, maar met respect en ten slotte impliceert het dat ik zelf ook tot mijn recht kom. Hoe ik de weg naar mijn purpose vormgeef, welke keuzes is maak en hoe dat past in mijn geschiedenis, heb ik al pagina's over volgeschreven, omdat enige nuancering bij de beschrijving van iemands purpose is geboden. Zou ik echter mijn purpose in één zin moeten zeggen, dan kan ik voortaan mijn moeder citeren.
