VR-film: VSO in transitie
We hebben een VR-film gemaakt met het 3TO-team waar wij een aantal groepsleeruitkomsten mee hebben aangetoond en die door het personeel, ouders, bestuur, leerlingen, etc. bekeken zal worden in de komende maanden. Mijn inbreng voor de film is significant te noemen, want het beperkt zich niet tot het technische aspect, maar als regisseur nam ik een groot deel van de inhoud voor mijn rekening. Dat kwam omdat ik bij het in elkaar zetten van de scènes geregeld merkte dat het geen logisch geheel was en zodoende scènes heb toegevoegd naar eigen inzicht. De scènes waar ik de voice-overtekst zelf van heb bedacht, zeggen ook iets over mij als persoon. Een ander lid van ons 3TO-team zou een andere tekst hebben bedacht en op andere zaken nadruk leggen. Deze film is zeker van ons allemaal, maar je kunt er niet omheen dat ik een flinke persoonlijke stempel op de film heb gedrukt. De rest van het 3TO-team hebben de filmpjes natuurlijk wel allemaal kunnen zien, doordat ik een afspeellijst op Youtube bij heb gehouden.
Hieronder staan een aantal scènes waarvan we het onderwerp als 3TO-team hebben bedacht, maar de gesproken tekst en de uitvoering geheel voor mijn rekening zijn. Dit zijn voorbeelden waarbij dus zowel de vormgeving, als het grootste deel van de inhoud van mij komt.
De 'routeplanner' van de VR-film. Een overzicht van alle scènes en hoe je er kunt komen in de virtuele wereld. Dit begon als mijn kladblaadje om het overzicht te bewaren.
De afspeellijst op Youtube van al het gebruikte materiaal in de VR-film.
Begin met een knal
Op deze scène heb ik me behoorlijk uitgeleefd. Een belangrijke kleinkunstregel is: Begin altijd met iets dat 95% van je publiek niet kan en wat 100% niet aan ziet komen. Die stelregel heb ik gehandhaafd, aangezien dit de beginscène van de film is.
Symbool
Het houten schot in dit filmpje vond ik een fantastisch tenenkrommend symbool voor het oude systeem. Wat mij betreft een subtiel stukje vormgeving waarmee de kijker gelijk snapt wat er speelde.
Voice-over studiedag
Schijnbaar ligt mijn zoetgevooisde stemgeluid prettig in het oor, want daar was men over de hele linie wel over te spreken. Sommige dingen hoef je - zonder te bagatelliseren - écht niks voor te doen. Dat scheelt weer.
Een groot thema
Het experiment dat ik aankondig in deze scène is heel belangrijk voor het verhaal van onze transitie. Ik kies hier dan ook bewust voor het gebruik van superlatieven, bombastische muziek en het toewerken naar een climax.
Werkvorm
Om het proces van wel en niet groepsdoorbroken werken door de jaren heen inzichtelijk te krijgen, zette ik een opstelling klaar in de oude gymzaal. Een tijdlijn waar Sytske en Marieke samen mee aan de slag zouden gaan. Meer dan 'herinneringen ophalen' geef ik niet mee als kader, omdat het feit dat ik een tijdlijn heb gebruikt al een vrij strak kader is en ik ook al veel heb ingevuld. Toen ze vijf minuten bezig waren en ik een stapeltje A4'tjes bij ze neerlegde, begonnen ze direct gretig te schrijven en is het een waardevolle sessie geworden waarin een aantal sleutelmomenten in de transitie van De Ark helder werden.
Authenticiteit
Dit filmpje is vooral een voorbeeld van mij, gewoon zoals ik ben. Net als mijn praktijkpitch, is dit in één take opgenomen, terwijl ik nog niet eens precies wist wat ik zou gaan zeggen.
